Szeroki wachlarz zabiegów z zakresu medycyny estetycznej

Wypełnianie kwasem hialuronowym

Kwas hialuronowy występuje w skórze w sposób naturalny, jako polisacharyd. Jest podstawowym składnikiem skóry, który utrzymuje jej właściwy poziom nawilżania i jędrności. Niestety wraz z wiekiem jego ilość stopniowo maleje, wskutek czego skóra wysusza się, wiotczeje, pojawiają się zmarszczki, a policzki i usta tracą swoją objętość.

Preparaty zawierające kwas hialuronowy wstrzyknięte do skóry właściwej skutecznie uzupełniają jego niedobór. Kwas hialuronowy stosowany w medycynie estetycznej poprzez zdolności wiązania cząstek wody, służy do wygładzenia zmarszczek, poprawy sprężystości i nawodnienia skóry. Modeluje usta, poprawia kontury twarzy, pobudza naturalne procesy regeneracyjne skóry, dzięki czemu nawet po wchłonięciu preparatu skóra wygląda lepiej niż przed zabiegiem. Po podaniu, preparat pozostaje w miejscu podania, a objętość wypełnienia utrzymuje się przez ok. 4 - 6 miesięcy.

Kwas hialuronowy wykorzystywany do wygładzania zmarszczek jest preparatem syntetycznym, co znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia objawów alergii. Nie wymaga wcześniejszych prób uczuleniowych.

PRZEBIEG ZABIEGU

Godzinę przed zabiegiem smarujemy miejsce podania preparatu kremem znieczulającym (EMLA). Preparaty zawierające kwas hialuronowy mają postać bardzo plastycznego i elastycznego żelu, który po wprowadzeniu pod skórę wypełnia zmarszczki, dając naturalny efekt. Podawane są bardzo cienkimi igłami, co niemal całkowicie eliminuje uczucie bólu. Preparat podany pod zmarszczkę lub w usta powiększa objętość danej okolicy, wygładzając skórę lub modelując usta. Rezultat zabiegu trwającego ok. 30min. widoczny jest natychmiast. Po zabiegu może wystąpić niewielki obrzęk lub zaczerwienienie, które ustępuje po paru godzinach.

Efekty pierwszego zabiegu można przedłużyć kolejnymi wstrzyknięciami preparatu. Najczęściej pacjenci decydują się na kolejne zabiegi po 6-12 miesiącach. Chcąc utrzymać efekt powiększenia warg, zabieg należy powtórzyć po 6 miesiącach.

ZALETY ZABIEGU

Zabiegi wygładzenia zmarszczek, czy też powiększenia warg, choć są skuteczne i widoczne natychmiast, nie dają trwałego efektu. Należy je powtarzać w odstępach 6-12 miesięcy, ponieważ po tym okresie kwas hialuronowy podlega degradacji i całkowitemu wchłonięciu. Jest to wada, a jednocześnie zaleta tych preparatów, ponieważ są zabiegami bezpiecznymi, nie powodującymi trwałej zmiany twarzy.

WSKAZANIA DO WYKONANIA ZABIEGU KWASEM HIALURONOWYM:

Zmarszczki:

• mimiczne,
• między brwiami (tzw.lwie zmarszczki),
• na dekolcie,
• na czole,
• wokół ust (tzw. palacza),
• pod oczami,
• nakątne,
• na szyi,
• kurze łapki.

Ponadto kwasem hialuronowym można:

• modelować owal twarzy,
• modelować kontur ust,
• powiększać usta,
• niwelować opadnięcie kącików ust.

PRZECIWWSKAZANIA:

• ciąża i karmienie piersią
• choroby autoimmunologiczne
• stany zapalne skóry (trądzik, opryszczka)
• choroby nowotworowe
• nadwrażliwość na kwas hialuronowy
• skłonność do tworzenia się blizn

OBJAWY NIEPOŻĄDANE

• zaczerwienienie, obrzęk, ból (objawy znikają w ciągu 2-3 dni),
• świąd skóry,
• nadwrażliwość w miejscu korekcji,
• sporadycznie obrzęk pod postacią zgrubienia (zmiana może utrzymywać się kilka tygodni).

Sculptra

jest rewolucyjnym zabiegiem, który można porównać do liftingu bezoperacyjnego twarzy. Posiada dwie grupy zastosowań: likwidacja zmarszczk o różnej lokalizacji oraz korekcja owalu twarzy.

Zabieg całkowicie bezpieczny i niezwykle efektowny. Jest to implant do wypełniania zmarszczek na bazie kwasu polimlekowego (cząsteczka naturalnie występujaca w organizmie).

Kwas L-mlekowy zapewnia jednocześnie całkowite bezpieczeństwo i długotrwały efekt. Znalazł zastosowanie jako preparat służący przywracaniu utraconej objętości tkanek, głównie środkowej i dolnej partii twarzy. Wykorzystywany jest również w celu ujędrniania okolic wewnętrznej powierzchni ramion i ud, grzbietów dłoni oraz powłok brzusznych. Jest to materiał całkowicie wchłanialny, ulegający biodegradacji, co przemawia za jego bezpieczeństwem.

Sculptra (kwas L-polimlekowy), jest polimerem kwasu mlekowego. Wstrzyknięcie kwasu L-polimlekowego w sposób naturalny powiększa objetość tkanek, poprzez wytworzenie własnego kolagenu. Skulptra daje nam możliwość kompleksowego usuwania objawów starzenia skóry, takich jak wiotkość, ubytki tkanki podskórnej i związane z tym zagłębienia. Niwelowane są bruzdy, twarz staje się młodsza. Kwas polimlekowy jest świetnym uzupełnieniem powszechnie dziś stosowanych technik z użyciem botoxu i kwasu hialuronowego.

Preparat Sculptra jest zawiesiną mikrocząsteczek kwasu L-polimlekowego w sterylnej wodzie do wstrzyknięć. Wprowadzona podskórnie lub śródskórnie pobudza organizm do samodzielnej produkcji kolagenu. W ciągu kilku dni od zabiegu, następuje cofnięcie efektu korekcji, zawarta w preparacie woda zostaje wchłonięta. Następnie cząsteczki kwasu polimlekowego powodują proces syntezy kolagenu i w naturalny sposób odbudowują skórę. Po serii zabiegów (średnio trzy w odstępach conajmniej 6 tygodni) widoczna jest stopniowa, lecz zauważalna poprawa stanu skóry, która zyskuje naturalny młodzieńczy wygląd. W odróżnieniu od innych kuracji efekt widoczny jest nawet od 2 do 5 lat.

Częstość zabiegów:

Ilość zabiegów zależy od indywidualnych potrzeb i oczekiwań. Średnio należy wykonać 2 do 4 zabiegów w odstępach 4-6 tygodni. Minimalny odstęp między kolejnymi zabiegami wynosi 15 dni.

Zastosowanie:

Skulptrę stosuje się w celu: korekcji zapadniętych policzków, korekcji owalu twarzy, usunięcia fałd nosowo-wargowch, korekty opadniętych kącików ust.

Przed zabiegiem skórę znieczula się kremem (EMLA).

Po zabiegu mogą wystąpić przejściowe reakcje takie jak: obrzęk, zaczerwienienie lub krwiaki. Wszystkie te reakcje ustępują po kilku dniach.

Po zabiegu wykoniuje się masaż. Przez 2 kolejne tygodnie pacjent sam musi wykonywać sobie taki masaż.

Mezoterapia igłowa

CZYM JEST MEZOTERAPIA IGŁOWA?

Mezoterapia igłowa jest niechirurgiczną metodą pozwalającą przywrócić skórze piękny, zdrowy wygląd. To jeden z najpopularniejszych i najskuteczniejszych zabiegów regeneracyjnych. Dzięki śródskórnym wstrzyknięciom aktywnych preparatów poprawia się mikrokrążenie w tkance podskórnej oraz zwiększa metabolizm komórek tłuszczowych (lipoliza). Popularność tej metody wynika z szybko widocznych efektów rewitalizacyjnych, co wpływa na doskonałe samopoczucie i zadowolenie.

JAK WYGLADA ZABIEG?

Zabieg polega na wstrzyknięciu w skórę niewielkich dawek substancji leczniczych. Skład dostarczonego koktajlu uzależniony jest od potrzeb pacjentki oraz rodzaju wykonywanego zabiegu. Wskrzykiwane leki to m.in.: kwas hialuronowy (nawilżenie skóry), kompleks witamin (wit.A,B i C), aminokwasy, kwasy nukleinowe, składniki mineralne i koenzymy. Koktajle te w sposób widoczny i szybki regenerują skórę twarzy, poprawiając jej elastyczność i jędrność. Lekarz indywidualnie do potrzeb dobiera preparat, który jest podawany strzykawką o cieniutkiej igle.

JAKIE PROBLEMY ROZWIĄZUJE?

Mezoterapia jest wykorzystywana w celu odbudowy, odżywienia, rewitalizacji, odmłodzenia i nawilżenia skóry. Metodę stosuje się także w celu leczenia cellulitu i rozstępów. Przynosi rezultaty w profilaktyce łysienia. Skutecznie odmładza okolice oczu, likwiduje obrzęki i zasinienia.

CO NAM DAJE MEZOTERAPIA IGŁOWA?

Dostarczane skórze substancje aktywne mają za zadanie pobudzić jej naturalne procesy regeneracyjne. Skóra bezpośrednio otrzymuje niezbędne składniki do rewitalizacji, odmłodzenia i nawilżenia. Podawane środki powodują blokadę impulsów komórkowych, które są odpowiedzialne za spalanie energii, przyswajanie tłuszczu oraz przyśpieszanie krążenia. Skuteczność mezoterapii została potwierdzona w walce z łysieniem i cellulitem.

JAK CZĘSTO NALEŻY POWTARZAĆ ZABIEG?

Rezultat widoczny jest po wykonaniu jednego zabiegu ale najlepiej wykonać serię zabiegów przez okres od dwóch do czterech miesięcy. Zabiegi zwykle powtarza się 1 raz na 3 tygodnie, przez 4 miesiące. Po 6 miesiącach następuje kontrola i ewentualne powtórzenie zabiegu. Aby utrzymać efekty i w pewnym sensie zatrzymać czas, dobrze jest kontynuować terapię wykonując 1 zabieg co pół roku.

DZIAŁANIE NIEPOŻĄDANE.

Po zabiegu skóra może być lekko zaczerwieniona, widoczne są również depozyty preparatu w formie kulek pod skórą. Zmiany te znikają po paru godzinach. Dłużej utrzymują się w okolicy oczu i szyi.

PRZED ZABIEGIEM.

Wykonuje się znieczulenie miejscowe skóry maścią Emla.

PRZECIWWSKAZANIA DO PRZEPROWADZENIA ZABIEGU.

Zabieg nie może być wykonywany u kobiet w ciąży, w przypadku cukrzycy, alergii, stanów ropnych i zapalnych skóry, opryszczki i u osób źle tolerujących iniekcje.

Cena zabiegu od 200 zł

Krichirurgia

Kriochirurgia jest nowoczesną metodą polegającą na miejscowym, kontrolowanym niszczeniu tkanek poprzez ich zamrożenie. Niska temperatura blokuje drobne naczynia tętnicze i żylne, umożliwiając oddzielenie tkanki wymrożonej, głównie zmienionej chorobowo, od tkanki zdrowej, bez krwawienia. Kriochirurgia jest skuteczną metodą, od lat wykorzystywaną w licznych chorobach. Ma zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, przede wszystkim w dermatogogii, onkologii, laryngologii, ginekologii, chirurgii naczyniowej i okulistyce. Używa się do tego celu specjalne sondy z końcówkami roboczymi, których temperatura osiąga minus 89 stopni Celcjusza.

Korzyści z jej zastosowania wynikają przede wszystkim z tego, że jest to metoda skuteczna, pozbawiona powikłań i dająca dobre efekty kosmetyczne.Zabieg mrożenia może być wykonywany u pacjentów w każdym wieku, nie wymaga znieczulenia i jest na ogół bezbolesny. Bezpośrednio po zabiegu, w fazie rozmrażania może pojawić się nieznaczny ból, który szybko ustępuje.

W kriochirurgii bardzo rzadko występuje problem zakażeń. Blizny po leczeniu niską temperaturą są kosmetyczne, czyli elastyczne, bezkolagenowe.

Zalety kriochirurgii:

• wysoka skuteczność leczenia
• zabieg jest bezkrwawy, zwykle bezbolesny i bezpieczny
• nie wymaga znieczulenia
• gojenie jest krótkie, łagodne i daje dobry efekt kosmetyczny
• objawy uboczne (przekrwienie , obrzęk, ból) są słabo nasilone i szybko ustępują
• blizny są estetyczne, mniejsze samoistnie znikają
• w miejscu wymrożenia nie rozwija sie zakażenie bakteryjne
• zabieg jest akceptowany przez pacjentów w każdym wieku
• brak powikłań podczas i po zabiegu

W ośrodku naszym do zabiegów kriochirurgicznych używamy nowoczeny aparat na podtlenek azotu Cryo-S

Lipoliza

Lipoliza jest nowoczesną metodą medycyny estetycznej, której zadaniem jest nieoperacyjne usunięcie miejscowo nagromadzonej tkanki tłuszczowej.

Pomimo intensywnych ćwiczeń fizycznych i stosowania diety wiele osób nie może poradzić sobie z nagromadzonym tłuszczem. Tkanka tłuszczowa zlokalizowana w niektórych częściach ciała może być usunięta tylko przez zabieg liposukcji lub lipolizy.

Na czym polega zabieg?

Zabieg polega na wstrzyknięciu w ściśle określone miejsca preparatu pod nazwą Fosfatydylocholina. Preparat wstrzykiwany jest za pomocą specjalnych cienkich igieł w określonej przez lekarza dawce bezpośrednio do tkanki tłuszczowej, która ma zostać zredukowana. Substancja bez problemu wnika do wnętrza komórek tłuszczowych powodując rozerwanie błony komórkowej. Po wniknięciu do komórki tłuszczowej fosfatydylocholina doprowadza do rozpadu trójglicerydów. Dalej następuje ich przetransportowanie do wątroby, gdzie są rozkładane i wydalone z organizmu.

Zabieg jest w zasadzie bezbolesny. Miejsce wstrzyknięcia powinno się rozmasować co sprawi, że preparat rozmieści się równomiernie w oklicy nadmiernie nagromadzonej tkanki tłuszczowej. Okolice wstrzyknięcia można obłożyć zimnym kompresem, celem wyeliminowania zaczerwienienia, bólu oraz obrzęku tkanki. Po zabiegu pacjent wraca do domu. Liczba zabiegów zależy od ilości nagromadzonej tkanki tłuszczowej, którą chcemy zredukować. Zabieg lipolizy powinien być powtarzany w odstępach od 3 do 6 tygodni, w ilości dwa do czterech razy.

Efekt po zabiegu widoczny jest po około 3 tygodniach. Skóra po zabiegu jest jędrna i gładka, gdyż rozpad komórek gromadzących tłuszcz powoduje miejscową likwidację celullitu. Ponad 80% pacjentów uzyskuje satysfakcjonujący rezultat po 2-3 zabiegach. Jednak, jak w każdym zabiegu medycyny estetycznej nie można zagwarantować pełnego sukcesu.

PRZECIWSKAZANIA

• Ciąża i karmienie piersią,
• cukrzyca,
• choroby nerek i wątroby,
• zaburzenia krzepliwości krwi,
• duża otyłość.

Leczenie nadpotliwości

Definicja nadpotlwości

Nadpotliwość, (nadmierna potliwość) - (łac. i ang. Hyperhidrosis) stan kliniczny, w którym stwierdzamy nadmierną produkcję potu (niepotrzebną do "schładzania" organizmu). Trudno jest określić fizjologiczną normę ilości wydalanego potu, dlatego rozpoznanie choroby często opieramy na subiektywnym odczuciu pacjenta.

Każdy z nas się poci. W ten sposób organizm pozbywa się nadmiaru ciepła, jest to zatem przejaw naturalnej ludzkiej termoregulacji. Gdyby człowiek się nie pocił, jego ciało przegrzałoby się. Jednak niektórzy ludzie pocą się bardziej obficie - jest to nadpotliwość czyli wydzielanie potu w ilości przekraczającej tę, która pozwala na prawidłowe funkcjonowanie procesu termoregulacji.

Proces produkcji potu jest kontrolowany przez autonomiczny układ nerwowy, niezależny od naszej woli. Układ ten kontroluje około 5 milionów gruczołów potowych rozmieszczonych w różnych miejscach naszej skóry. Zbadano, że prawie dwie trzecie z tych gruczołów zlokalizowane jest w skórze dłoni i stóp. Wzrost wydzielania potu w tych okolicach jest zależny od aktywności odpowiedniego odcinka pnia współczulnego. Lokalizacja i unieczynnienie tych miejsc stanowi podstawę leczenia operacyjnego.

Rodzaje nadpotliwości

Tę dolegliwość dzieli się na dwa rodzaje. Przykładem nadpotliwości miejscowej jest nadpotliwość nóg a także, rąk, dłoni i w około 40% przypadków nadmierna potliwości pach. Stosunkowo rzadko problem dotyczy twarzy. Niekiedy przyczyna nadpotliwości twarzy jest prozaiczna – wywołuje ją spożycie gorących lub zimnych potraw. W przypadku niepowodzenia innych metod terapii, do pozbycia się problemu nadpotliwości zalecane jest zastosowanie Botoxu.

Drugim rodzajem wzmożonego wydzielania potu jest uogólniona nadmierna potliwość, która dotyczy całego ciała. Jest to rzadsza odmiana nadpotliwości i z reguły współtowarzyszy innym schorzeniom, wśród których wymienić można cukrzycę, zakażenie infekcyjne i nadczynność tarczycy. Obfite pocenie się ustępuje w tym przypadku wraz z wyleczeniem powodującej je choroby.

Według szacunkowych danych 1% populacji cierpi na jedną z odmian nadmiernej potliwości. Dolegliwości zwykle pojawiają się w 20-30 roku życia.

Antyperspiranty i leki doustne

Stosowanie leków pochodzenia roślinnego, antyperspirantów lub leków doustnych przynosi jedynie złagodzenie dolegliwości i okresową poprawę komfortu życia. Stosując te środki możemy spodziewać się dobrego efektu jedynie wśród chorych u których objawy występują w krótkich przedziałach czasu. Stopień ich nasilenia określamy jako mierny. Nie są one przyczyną problemów w pracy lub życiu codziennym (zalecamy w zależności od wskazań: Etiaxil, Antidral, Drysol, Odaban, itp.).

Jontoforeza

Jontoforeza to zabieg polegający na stopniowym uszkadzaniu kanałów jonowych w gruczołach potowych pod wpływem działania prądu elektrycznego i środków cholinergicznych.

Iniekcje toksyną botulinową (pot. botox)

Kolejnym sposobem leczenia nadpotliwości jest terapia iniekcyjna z zastosowaniem botoxu. Po wykonaniu testu Minora określamy położenie największych skupisk gruczołów potowych. Po precyzyjnej ich lokalizacji, wykonujemy wielopunktowe iniekcje odpowiednio dobranej dawki botoksu .

Toksyna botulinowa jest wstrzykiwana pod skórę w bardzo małych ilościach (0.1-0.2 ml) do kilkunastu miejsc oddalonych od siebie o 1 cm. W ten sposób obszar, który jest dotknięty wzmożoną potliwością, zostaje równomiernie pokryty preparatem. Niewielka dawka Botoxu blokuje działanie nerwów zaopatrujących gruczoły wydzielania zewnętrznego, dzięki czemu proces wydzielania przez nie potu zostaje zahamowany. Sesja trwa około 30 min., a zabieg jest praktycznie bezbolesny.

Efekty kuracji są uzależnione od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Botox blokuje zakończenia nerwowe na okres od 6 do 12 miesięcy. Po tym okresie zahamowane zakończenia nerwowe zastępowane są nowymi. Wówczas efekt sesji z użyciem Botoxu stopniowo zanika, a kurację należy powtórzyć.

Bezpośrednio po zabiegu przez kilka godzin pacjent może odczuwać ból w miejscach, do których wprowadzano botulinę, czasami utrzymuje się swędzenie i zaczerwienienie. Te niepożądane efekty jednak bezpowrotnie znikają po kilku dniach.

Istnieje szereg przeciwwskazań, które wykluczają możliwość leczenia nadpotliwości toksyną botulinową. Nie mogą się mu poddać osoby z zburzeniami nerwowo-mięśniowymi, kobiety w ciąży i w trakcie karmienia piersią. Botoxu nie mogą stosować osoby nadwrażliwe na składniki preparatu oraz te, które przyjmują takie leki, jak aminoglikozydy, aminochinolony, D-penicylamina i linkomycyna. Względnym przeciwwskazaniem jest zaburzenie krzepliwości krwi.

Leczenie operacyjne

Ostateczną metodą leczenia nadpotliwości jest zabieg operacyjny – torakoskopowa sympatektomia piersiowa i laparoskopowa sympatektomia lędźwiowa.

BOTOX

Jest to naturalna substancja blokująca działanie komórek nerwowych, przekazujących impulsy do mięśni. Hamuje w sposób odwracalny wydzielanie acetylocholiny, dzięki czemu przewodnictwo nerwowo-mięśniowe jest zablokowane i mięsień nie kurczy się. Toksyna Botulinowa typu A stosowana jest do leczenia zmarszczek mimicznych, czyli wynikających ze skurczu mięśni twarzy. Najczęściej miejscem poddanym terapii bywa górna część twarzy.

Botox podawany miejscowo nie działa ogólnie na organizm, pozostaje jedynie w miejscu zdeponowania. Jest on całkowicie bezpieczny (przy odpowiednim dawkowaniu),o czym świadczy fakt, ze jest stosowany w leczeniu rożnych schorzeń np. migreny, kurczu powiek.

Botox może być stosowany w miejscach, w których za powstawanie zmarszczek odpowiada nadmierna aktywność mięśni. Są to m.in.:

• zmarszczka pionowa gładzizny na czole nazywana lwią zmarszczką,
• zmarszczki poziome czoła,
• zmarszczki zlokalizowane wokół oczu tzw. kurze łapki,
• zmarszczki powieki dolnej,
• zmarszczki grzbietu nosa czyli królicze,
• zmarszczki promieniste dookoła ust nazywane zmarszczkami palacza,
• pobruzdowania brody tzw. „broda kamienna”, „broda czarownicy”.

Przygotowanie do zabiegu:

• Przed każdym zabiegiem konieczny jest wywiad lekarski oraz rozmowa na temat oczekiwań od zabiegu.
• 10 dni przed zabiegiem należy przestać przyjmować witaminę E, multiwitaminy, leki przeciwzapalne oraz ziele dziurawca.
• Tydzień przed, zalecane jest zwiększenie spożycia witaminy C, co zmniejszy ryzyko wystąpienia sińców.
• Przed zabiegiem nie powinno się spożywać alkoholu.

Przebieg zabiegu:

Zabieg podania toksyny botulinowej jest krótki, polega na wykonaniu niewielkiej ilości wstrzyknięć domięśniowo przy pomocy jednorazowej strzykawki z bardzo cienką igłą. Lekarz precyzyjnie określa miejsca, gdzie należy podać lek, aby osiągnąć optymalne efekty. Zabieg w zależności od liczby leczonych miejsc trwa około 15-20 minut. Ból związany ze wstrzykiwaniem jest minimalny. Zabieg nie wymaga znieczulenia miejscowego, jednak ze względu na komfort pacjenta czasami stosuje się znieczulenie kremem (EMLA) na około 0.5-1 godziny przed zabiegiem.

Po zabiegu:

Toksyna botulinowa zaczyna działać już po 2-3 dniach od zabiegu,a pełny efekt jest widoczny po 7-10 dniach. Utrzymuje się średnio 3-6 miesięcy, zależy to od indywidualnych cech organizmu. Po kolejnym zabiegu efekty utrzymują się dłużej.

Twarz już po jednokrotnym zabiegu wygląda młodziej i jest bardziej wypoczęta. Zmarszczki ulegają spłyceniu lub likwidują się. Jest to wynik dodatkowego działania botuliny, polegający na tym, że, gdy przez pół roku nie wykonujemy ruchów marszczących czoło, czy ruchów odpowiedzialnych za "kurze łapki" skóra odpoczywa, więc po ustaniu działania botoxu i tak wygląda młodziej.

Postepowanie po zabiegu:

• przez 4 godziny należy unikać pochylania głowy do dołu( np. przy zawiązywaniu butów) i leżenia,
• w ciagu 1 godziny ćwiczyć mięśnie mimiczne w miejscach wkłuć, ale nie wykonywać masażu, rozcierania i pocierania skóry,
• powinno się unikać różnicy ciśnień (lot samolotem, nurkowanie) przez 48h po zabiegu.

Pacjent zaraz po zabiegu może wrócić do codziennej aktywności (lunch-time botox). Po 2 tygodniach wskazana jest wizyta kontrolna, aby ocenić efekt, ewentualnie dostrzyknąć preparat.

Przeciwwskazania:

• ciąża,laktacja oraz miesiączka,
• zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego,
• nadwrażliwość na jakikolwiek składnik preparatu, np. na albuminę ludzką
• stosowanie antybiotyków z grupy aminoglikozydów i streptomycyny,
• stosowanie leków antykoagulacyjnych, np. aspiryny, ciągłe zażywanie leków przeciwbólowych lub przeciwgrypowych (w tych przypadkach leki te trzeba odstawić na 2 dni),
• przyjmowanie leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych zawierających substancje rozrzedzające krew, np. kwas acetylosalicylowy (występują siniaki po iniekcji),
• stosowanie następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia:
  -aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.)
  -aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina)
  -D-penicylamina (Cuprenil)
  -cyklosporyna
  -tubokuraryna, pankuronium, galamina
  -sukcynylocholina
  -linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna

Zabiegi można powtarzać co okolo 6 - 8 miesięcy. Jest to jeden z tych zabiegów, do których pacjenci wracają z ochotą, ponieważ daje bardzo szybkie i długotrwałe efekty, które wszyscy wokół zauważają, a jednocześnie jest to zabieg nieinwazyjny i prosty w wykonaniu.